Colonel Mengistu Haile Mariam headed the junta which in 1974 overthrew the government of Emperor Haile Selassie in a bloody coup. Known as the "Derg" or "Dergue," the "committee," the junta consisted of about a hundred junior officers drawn from all regions of Ethiopia. Proclaiming a revolutionary agenda for the country, the Dergue inaugurated its rule by sending some sixty senior officials of the emperor's government to the firing squad. The emperor and the Patriarch of the dominant Ethiopian Orthodox church were both secretly killed in the months that followed. The Dergue's early victims included members of the group itself. Col. Mengistu emerged as its undisputed leader after orchestrating the physical elimination of rivals from within.
In 1976 Col. Mengistu gave a dramatic send-off to a campaign of terror that he officially dubbed the "Red Terror." He threw to the ground before a huge crowd in the capital Addis Ababa bottles filled with a red substance representing the blood of enemies of the revolution: the "imperialists," and the "counter-revolutionaries," as members of rival leftist groups were labeled by the Dergue. In particular, the campaign targeted students and young people suspected of membership in the Ethiopian People's Revolutionary Party (EPRP). Thousands of young men and women turned up dead in the streets of the capital and other cities in the following two years. They were systematically eliminated mainly by militia attached to the "Kebeles," the neighborhood watch committees which served during the Dergue period as the lowest level local government and security surveillance units. The Kebeles required families to reimburse the administration for the price of bullets used to kill victims when they reclaimed their bodies for burial.
The process of eliminating the "counter-revolutionaries" was quite organized. Each neighborhood committee would meet to discuss how to eliminate individual suspects, and each member would sign on documents to confirm the decision reached at the meeting. Copies of the document would be sent to different levels of the administrations and the party apparatus. The centralized killing enterprise thus left mountains of documentary evidence of its crimes.
Cold war rivalries helped the Dergue to flourish and tighten its hold on power. It became the main client of the Soviet block in Africa, and received massive shipments of arms to help it counter serious challenges from several armed insurgencies by ethnic and regional liberation movements seeking to break away from centuries of centralized hegemony by Ethiopia's ruling elite. The counter-insurgency campaigns unleashed by the Dergue were characterized by widespread violations of international humanitarian law. Civilians were deliberately targeted and fell victims by the hundreds of thousands as a result of the indiscriminate violence against them.
When famine in 1984 hit areas in northern Ethiopia partially held by rebels of the Tigray and Eritrean People's Liberation Fronts (TPLF and EPLF respectively), Mengistu's government for a while blacked out information about the famine. It later used the disaster as a pretext to forcibly relocate hundreds of thousands of villagers from northern Ethiopia to areas in the south. The Dergue argued that its "villagization" campaign, as it came to be known, was meant to relocate people from food deficient areas to the fertile plains of the south. In reality, the move was meant to empty rebel-held areas form potential supporters. Again, victims of government action during the forced relocation were in the hundreds of thousands. A 1991 Human Rights Watch report, "Evil Days: 30 years of war and famine in Ethiopia," gives a detailed account of this dark period in Ethiopia's recent history during which it is estimated that at least half a million civilians were killed as a result of the Dergue actions.
The Dergue was deposed in 1991 by the Ethiopian people's Revolutionary Democratic Front (EPRDF), a coalition of regional and ethnic rebel groups led by the TPLF. In the province of Eritrea the EPLF established a provisional government that steered the province to full independence by 1993, with the blessing and cooperation of its former ally the TPLF.
In 1992 the new government established a Special Prosecutor's Office (SPO) to investigate the widespread crimes committed during the Dergue period and prosecute those responsible for them. However, the trials on charges of war crimes and crimes against humanity of the seventy-two top-ranking Dergue officials, including Col. Mengistu Haile Mariam, who had fled to Zimbabwe shortly before the fall of Addis Ababa to the EPRDF, are still pending. As for the majority of those detained in relation to their suspected role during the Dergue dictatorship, it was only in the first quarter of 1997 that the SPO announced their charging with criminal offences. In January 1997 the Office charged a total number of 5,198 people, of whom 2,246 were already in detention, while 2,952 were charged in absentia. The vast majority of the defendants were charged with genocide and war crimes, and faced alternative charges of having committed aggravated homicide and wilful injury. All charges were based on the Ethiopian penal code of 1957. New additional trials of Dergue era defendants opened before the Federal High Court in Addis Ababa during March 1997. However, a serious crisis in the Ethiopian judiciary has left federal courts with a backlog of thousands of "ordinary cases." These court proceedings are now running into constant delays. Many of the defendants were in pre-trial detention for almost six years before they were first brought to court.
The SPO subdivided the defendants in three groups by degree of responsibility: policy and decision makers; intermediary level officials who relayed orders, but initiated some decisions on their own; and the hands directly involved in committing the crimes. Mirroring the Dergue's preferred mode of operation, the SPO had structured the prosecutions by committee, leading to 172 cases, each of multiple defendants. There is no special tribunal hearing the Dergue cases. They are heard in both the central and regional courts of Ethiopia's decentralized federal court system. The SPO opted to prosecute the central authorities, such as the central politburo of the Dergue, in the central court system, and prosecute cases of other suspects in regions where they operated.
As the leader of the Dergue, Col. Mengistu Haile Mariam is already being tried in absentia, together with his closest collaborators. But the manner in which the trials are being conducted has caused serious concerns to Human Rights Watch. In particular, excessive delays in the investigative phase led to the pretrial detention of hundreds of suspects for years at length. Additionally, Ethiopian law provides for the death penalty. Two Dergue officials were sentenced to death in absentia this month in these trials. Trial lawyers repeatedly complained about due process flaws in that their access to their detained clients was rendered difficult because of restrictions imposed by the government. The government was also slow in providing legal representation to some of the defendants.
https://www.hrw.org/news/1999/11/24/ethiopian-dictator-mengistu-haile-mariam
------------------------------------------------------------------------
------የኢትዮጵያ አምባገነን መንግስቱ ኃይለ ማርያም------
ኮሎኔል መንግስቱ ኃይለ ማርያም እ.ኤ.አ. በ 1974 የአጼ ኃይለሥላሴን መንግሥት በደም መፈንቅለ መንግስት የገለበጠበትን ጦር ግንባር ቀደሙ ፡፡ “ደርግ” ወይም “ደርግ” ፣ “ኮሚቴ” በመባል የሚታወቁት ጃንዋሪው ከሁሉም የኢትዮጵያ ክልሎች የተወሰዱ መቶ ያህሉ መኮንኖችን ያቀፈ ነው ፡፡ ደርግ የሀገሪቱን አብዮታዊ አጀንዳ በማወጅ የንጉሠ ነገሥቱን መንግሥት የተወሰኑ ስድሳ ከፍተኛ ባለሥልጣናትን ወደ ተኩስ ቡድኑ በመላክ አገሪቱን አስመረቀ ፡፡ ንጉሠ ነገሥቱ እና የነባር የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን ፓትርያርክ በቀጣዮቹ ወራት ሁለቱም በድብቅ ተገድለዋል ፡፡ የደርግ መንግሥት ቀደምት ሰለባዎች የቡድኑን አባላት ራሱ አካቷል ፡፡ ኮለኔል መንግስቱ ከውስጥ ተቀናቃኞቻቸውን አካላዊ የማስወገድ ሥራ ካከናወኑ በኋላ እንደ ገና ያልታሰበው መሪ ሆኖ ብቅ አለ ፡፡
እ.ኤ.አ. በ 1976 ኮለኔል መንግስቱ “ቀይ ሽብር” በሚል ስም ለሰየመው የሽብር ዘመቻ አስገራሚ ተልእኮ ሰጠ ፡፡ የተቃዋሚ ፓርቲ ተቃዋሚ ቡድን አባላት ስያሜ በመሆናቸው በዋና ከተማዋ እጅግ ብዙ ሰዎች በአዲስ አበባ ጠርሙሶች ላይ በቀይ ነገር የተሞሉ ነበሩ ፡፡ በደርግ። በተለይም ዘመቻው በኢትዬPያ ህዝባዊ አብዮታዊ ፓርቲ (ኢሕአፓ) አባልነት የተጠረጠሩ ተማሪዎችን እና ወጣቶችን targetedላማ አድርጓል ፡፡ በሚቀጥሉት ሁለት ዓመታት በሺዎች የሚቆጠሩ ወጣት ወንዶችና ሴቶች በዋና ከተማው እና በሌሎች ከተሞች ጎዳናዎች ላይ ሞተዋል ፡፡ በዋናነት “ቀበሌዎች” በተባሉት ታጣቂ ወታደሮች በደርግ ጊዜ ውስጥ እንደ ዝቅተኛ የአከባቢ መንግስት እና የፀጥታ ቁጥጥር ክፍሎች ሆነው ያገለገሉ የአካባቢ ጥበቃ ኮሚቴዎች በስርዓት ተወግደዋል ፡፡ የቀብር ቀበሌዎች አካሎቻቸውን ለቀብር ሲመልሱ ተጎጂዎችን ለመግደል ለደረሰባቸው የጥይት ዋጋ አስተዳደሩ እንዲከፍሉ ጠይቀዋል ፡፡
“ተቃዋሚ-አብዮተኞች” ን የማስወገድ ሂደት በጣም የተደራጀ ነበር ፡፡ እያንዳንዱ የጎረቤት ኮሚቴ ተጠርጣሪ ግለሰቦችን እንዴት ማስወገድ እንደሚቻል ለመወያየት ተሰብስቦ እያንዳንዱ አባል በስብሰባው ላይ የደረሰበትን ውሳኔ ለማረጋገጥ ሰነዶች ላይ ይፈርማል ፡፡ የሰነዱ ቅጂዎች ለተለያዩ የአስተዳደሮች እና ለፓርቲው መሣሪያ ይላካሉ ፡፡ ማዕከላዊ ማዕከላዊ የነበረው የግድያ ድርጅት የወንጀል ድርጊቱን የሚያሳዩ ማስረጃዎችን ተራሮችን አስቀረ ፡፡
የቀዝቃዛው ጦርነት ተቀናቃኞች የደርግን የበላይነት እንዲጨምር እና ሥልጣኑን እንዲይዝ አግዘዋል ፡፡ በአፍሪካ የሶቪዬት ግንባር ዋና ደንበኛ ሆነች ፣ እናም የኢትዮጵያ ገ elዎች ምዕተ-ዓመታትን ያስቆጠረ ማዕከላዊ ማዕከላዊነትን ለማስቆም በሚፈልጉ የጎሳ እና ክልላዊ የነፃነት እንቅስቃሴዎች ላይ ከባድ ተፈታታኝ ሁኔታዎችን ለመቋቋም የሚረዳ ግዙፍ የጦር መሳሪያ ደርሷል ፡፡ በደርግ መንግሥት ያስነሳው የተቃውሞ አመጽ ዘመቻ ዘመቻ በዓለም አቀፍ የሰብአዊ መብት ሕግ ላይ በተፈፀመ ሰፊ በደል ተለይቷል ፡፡ በእነሱ ላይ በተፈፀመ ግፍ በተፈጸመ ግጭት ሳቢያ ሲቪሎች በመቶዎች የሚቆጠሩ ሰዎች ሆን ብለው targetedላማ ሆነዋል እንዲሁም ተጎጂዎች ወድቀዋል ፡፡
እ.ኤ.አ. በ 1984 በሰሜን ኢትዮጵያ በተከሰተው ረሃብ በከፊል የትግራይ እና የኤርትራ ህዝብ ነፃ አውጭ ግንባሮች (ህወሓትና ኢሕአዴጎች በተከታታይ) በተያዙ አካባቢዎች ረሃብ በተከሰተ ጊዜ መንግስቱ መንግስት ለተወሰነ ጊዜ ስለ ረሀቡ መረጃ ሰጠ ፡፡ በኋላም አደጋው በሰሜን ኢትዮጵያ የሚገኙትን በመቶ ሺህዎች የሚቆጠሩ ነዋሪዎችን በደቡብ ወደነበሩ አካባቢዎች ለማስወጣት እንደ ቅድመ-ሁኔታ ተጠቅሟል ፡፡ ደርግ እንደታወቀው የ “መንደር መንደሩ” ዘመቻው ሰዎችን ከምግብ እጥረት አከባቢ ወደ ደቡብ ለም ለም መሬት እንዲዛወሩ ለማድረግ ተከራክሯል ፡፡ እንደ እውነቱ ከሆነ ፣ እርምጃው አመፅ የተያዙ አካባቢዎች ባዶ ደጋፊ እንዲሆኑ ባዶ ማድረግ ነበር ፡፡ በድጋሚ በግዳጅ ሰፈራ ጊዜ የመንግስት እርምጃ ሰለባዎች በመቶዎች የሚቆጠሩ በሺዎች የሚቆጠሩ ነበሩ ፡፡ እ.ኤ.አ የ 1991 ሂውማን ራይትስ ዎች ዘገባ “ክፋት ቀናት ፤ 30 ዓመታት በኢትዮጵያ ጦርነት እና ረሀብ” በተባለው በዚህ የታሪክ ዘመን በኢትዮጵያ የመጨረሻ ታሪክ ውስጥ ቢያንስ ግማሽ ሚሊዮን ሲቪሎች እንደተገደሉ ይገመታል ፡፡ የደርግ እርምጃዎች።
ደርግ እ.ኤ.አ. በ 1991 በህወሃት የሚመራው የክልል እና የጎሳ አመፅ ቡድን ጥምረት በሆነው የኢትዮጵያ ህዝብ አብዮታዊ ዴሞክራሲያዊ ግንባር (ኢሕአፓ) ተወገደ ፡፡ በኤርትራ አውሮፓ ህብረት እ.ኤ.አ. በ 1993 ከቀድሞው አጋር ጓደኞቹ ህብረት በረከት እና ትብብር ጋር በመሆን ግዛቱን ወደ ሙሉ ነፃነት የሚመራ ጊዜያዊ መንግስት ተቋቋመ ፡፡
እ.ኤ.አ. በ 1992 አዲሱ መንግስት በደርግ ጊዜ ውስጥ የተፈጸመውን ሰፊ ወንጀል ለመመርመር እና ለነሱም ተጠያቂ የሆኑትን ለመፈፀም ልዩ አቃቤ ህግ ፅ / ቤት አቋቋመ ፡፡ ሆኖም አዲስ አበባን ወደ ኢህአዴግ ከመውደቋ ጥቂት ቀደም ብሎ ወደ ዚምባብዌ የተሰደዱ ኮሎኔል መንግስቱ ኃይለ ማርያምን ጨምሮ በጦር ወንጀሎች እና በሰው ልጆች ላይ በተፈፀሙ ወንጀሎች ክሶች ላይ የቀረቡት ክሶች አሁንም ድረስ ይገኛሉ ፡፡ . በደርግ ደርግ አምባገነን አገዛዝ ወቅት ከተጠረጠሩበት ሚና ጋር በተያያዘ አብዛኛዎቹ በቁጥጥር ስር የዋሉት በ 1997 የመጀመሪያ ሩብ ዓመት ብቻ ነው ፡፡ በጥር ወር 1997 ጽሕፈት ቤቱ 5,198 ሰዎችን በቁጥጥር ስር በማዋል ከነዚህ ውስጥ 2,246 ሰዎች በእስር ላይ እያሉ ፣ 2,952 በሌሉበት ክስ ተመሰርቶባቸዋል ፡፡ አብዛኛዎቹ ተከሳሾች በዘር ማጥፋት እና በጦር ወንጀሎች የተከሰሱ ሲሆን በአሰቃቂ ሁኔታ የግድያ ወንጀል እና ሆን ብለው የመጉዳት ወንጀል የተከሰሱ ናቸው ፡፡ ሁሉም ክሶች የተመሰረቱት እ.ኤ.አ. በ 1957 በኢትዮጵያ የወንጀል ሕግ ላይ የተመሠረተ ነው ፡፡ አዲስ ተጨማሪ የፍርድ ሂደት ተከሳሾች ተከሳሾች እ.ኤ.አ. መጋቢት 1997 አዲስ አበባ ውስጥ የፌዴራል ከፍተኛ ፍ / ቤት ፊት መከፈታቸው ነው ፡፡ የ “ተራ ጉዳዮች” እነዚህ የፍርድ ቤት ሂደቶች በተከታታይ መዘግየት እየሠሩ ናቸው ፡፡ ብዙ ተከሳሾች ለመጀመሪያ ጊዜ ለፍርድ ከመቅረባቸው በፊት ለስድስት ዓመታት ያህል በእስር ላይ ነበሩ ፡፡
SPO ተከሳሾቹን በሶስት ቡድኖች በከባድነት በከፋፍሎ ሰጣቸው-ፖሊሲ እና ውሳኔ ሰጪዎች ፤ ትዕዛዞችን የተላለፉ ግን በመካከላቸው አንዳንድ ውሳኔዎችን የጀመሩ የመካከለኛ ደረጃ ባለሥልጣናት ፣ እና ወንጀሎች በመተባበር በቀጥታ የተሳተፉ ናቸው ፡፡ የደርግን ተመራጭ የአሠራር አሠራር በማንፀባረቅ ፣ የ SPO ክሶች ክሶችን በ ኮሚቴ በማዋቀር እያንዳንዳቸው በርካታ ተከሳሾችን ወደ 172 የሚደርሱ ክሶች አመሩ ፡፡ የደርግ መንግሥት ጉዳዮችን በሚመለከት ልዩ የፍርድ ችሎት የለም ፡፡ በሁለቱም ማዕከላዊ እና የክልል ፍርድ ቤቶች ባልተደነገገው የፌዴራል ፍርድ ቤት ስርዓት ውስጥ ይሰማሉ ፡፡ ስፖን በማዕከላዊ የፍ / ቤት ስርዓት ውስጥ እንደ ማዕከላዊው የፖለቲካ ስርዓት ያሉ ማዕከላዊ ባለስልጣናትን ለመመርመር እና ሌሎች በተጠረጠሩባቸው ክልሎች የሌሎችን ተጠርጣሪዎች ክሶች ለፍርድ ለማቅረብ መርtedል ፡፡
የደርግ መሪ እንደመሆኑ መጠን ከቅርብ ተባባሪዎቹ ጋር በመሆን ኮሎኔል መንግስቱ ኃይለ ማርያም በሌሉበት ሙከራ እየተደረገ ነው ፡፡ ነገር ግን ሙከራዎቹ የሚካሄዱበት መንገድ ለሂዩማን ራይትስ ዎች ከባድ አሳሳቢ ሆኗል ፡፡ በተለይም በምርመራው ሂደት ውስጥ ከመጠን በላይ መዘግየት በመቶዎች የሚቆጠሩ ተጠርጣሪዎች ክስረትን ለዓመታት እንዲቆይ አድርጓል ፡፡ በተጨማሪም የኢትዮጵያ ሕግ የሞት ቅጣትን ይሰጣል ፡፡ ሁለት የደርግ መንግሥት ባለሥልጣናት በዚህ ወር በእነዚያ ችሎቶች በሌሉበት የሞት ቅጣት ተፈርዶባቸዋል ፡፡ የፍርድ ሂደት ጠበቆች የተያዙ ደንበኞቻቸውን ማግኘታቸው በመንግስት ላይ በተጣሉ እገዳዎች ምክንያት አስቸጋሪ በመሆኑ የፍርድ ሂደት ጠበቆች በተደጋጋሚ አቤቱታቸውን አቅርበዋል ፡፡ ለአንዳንድ ተከሳሾችም የሕግ ውክልና ለመስጠት መንግሥት እንዲሁ ቀርፋፋ ነበር ፡፡
コメント